Robię czasem moim uczniom wycieczkę do… Bielska. Kręcą nosami, bo wiadomo mieszkają tu, więc to nuda, nic ciekawego. Nastawienie jest zawsze ważne, niektórych rzeczy nie przeskoczę, ale mam nadzieję, że kiedyś docenią i że będą znać coś więcej niż topografię galerii handlowych.
Pierwsza klasa obowiązkowo idzie na Błatnią albo Magurkę. Zdarza się, że niektórzy są tam pierwszy raz! Inni naprawdę zazdroszczą nam tych gór, ciszy leśnych ścieżek, malowniczych widoków zwłaszcza jesienią. Chciałabym, żeby moi uczniowie tego doświadczyli, zwłaszcza że mają to tak blisko.
A w mieście też jest tyle ciekawych rzeczy!
Muzeum organizuje żywe lekcje historii. Idąc ulicą Orkana, można zobaczyć autentyczne mury, które kiedyś otaczały miasto. I dalej aż do Katedry św. Mikołaja, na rynek. Czy waga miejska ma się kojarzyć tylko z pubem? Ja wiem, że historia zaczyna człowieka interesować najczęściej dopiero, jak sam ma się zaraz stać historią. Nie dziwię się znudzonym minom, jednak czuję, że to kiedyś będzie ich miłe wspomnienie. Przechodząc obok kamienicy Kałuży, zdołają w przyszłości rozbudzić nutkę melancholii.
Cieszę się, że w Bielsku mamy dwa świetne teatry. Banialukę muszę trochę reklamować, bo lalki kojarzą się z dzieciństwem, a gimnazjaliści czują się poważniej. Ale wszystkie spektakle, także te dla starszych widzów są w Banialuce genialne. Pamiętam „Ofiarę Wilgefortis”, już tego nie grają, ale pamiętam, że po spektaklu ze wzruszenia autentycznie nie mogłam wstać z fotela. „Tristan i Izolda”, „Antygona”, „Sen nocy letniej”, „Scrooge”, „Balladyna”, „Zielona gęś” każdy spektakl jest tak pomysłowy, magiczny, dopracowany. Wszystkie widzieliśmy! Nie ciągnę wszystkich obowiązkowo do teatru, zachęcam i zabieram chętnych. Wierzcie mi, że jest ich sporo. To jest wielka radość dla mnie. Teatr Polski również odwiedzamy. Ja szczególnie lubię kameralną małą scenę. Duża scena robi wrażenie na uczniach. Mogę powiedzieć, że wychowałam trochę teatromaniaków:)
Kino w galerii handlowej nie potrzebuje mojej reklamy. Tu się nie przydam. Do takiego kina rzadko chodzimy. Ale zdarza się mi pójść z uczniami do kina Studio po południu. Lubię miejsca z klimatem, nieoczywiste, może początkowo kojarzące się z nudą, ale dzięki takim miejscom można spokojnie smakować życie, doświadczyć czegoś dobrego.
Innym pięknym miejscem jest cmentarz żydowski. Przed wojną ludność żydowska stanowiła duży procent wszystkich mieszkańców Bielska i Białej. Wojnę przeżyli nieliczni. Jednym z obiektów, który na pewno warto poznać jest właśnie zabytkowy cmentarz. Miejsce magiczne, piękne, które w wyjątkowy sposób pokazuje badacz dziejów Żydów bielsko-bialskich dr Jacek Proszyk, dwa razy do roku oprowadzając chętnych po cmentarzu. Ci, którzy dali się namówić, są zachwyceni.
Oczywiście takich ciekawych miejsc jest więcej, ale znam umiar, więc już kończę. Bielsko-Biała jest wspaniałym miastem do życia, kiedy da się sobie szansę, można tu doświadczyć najlepszych rzeczy.
Chcę, żeby moi uczniowie mogli sobie świadomie wybrać. Wierzę, że ta praca nie pójdzie tak całkiem na marne:) Może jestem naiwna, a może jestem idealistką. Wszystko zależy od nastawienia!
