„Czuły narrator” – mowa noblowska Olgi Tokarczuk

Eseju „Czuły narrator” wygłoszonego w Akademii Szwedzkiej przez Olgę Tokarczuk słuchałam wczoraj z uwagą, dumą, wzruszeniem, ale także z nutką niepokoju i goryczy. Ta mowa noblowska jest niesłychanie trafnym i mądrym  komentarzem rzeczywistości, który jednak dotrze do nielicznych i  niestety niedługo utonie w szumie świata. Wybaczcie ton wynikający ze szczerego poruszenia, ale o ileż lepsi, zdrowsi i piękniejsi mogliby być ludzie, gdyby tak każdy umiał przefiltrować przez siebie z uwagą i czułością słowa naszej noblistki! Ten artykuł składa się z fragmentów przemówienia noblowskiego, moich komentarzy i refleksji. Z całą pewnością warto samemu wysłuchać lub przeczytać całość eseju, który jest dostępny w internecie. 

Czytaj dalej „Czuły narrator” – mowa noblowska Olgi Tokarczuk

School sucks

Jako osoba dość blisko związana ze szkolnictwem ze względu na wykonywany zawód, ale również z racji bycia matką dziecka w wieku szkolnym oraz dwóch studentów, z przekonaniem stawiam tezę, że współczesna szkoła jest instytucją generującą sporo stresu.

Osobiście unikam stresu jak tylko mogę i wychodzę z założenia, że jest on czynnikiem przede wszystkim destrukcyjnym i hamującym rozwój człowieka. Staram się również nie obciążać nadmiernie szkolnymi sprawami swoich uczniów i swoich dzieci. Pewnie nie zawsze mi się to udaje w pełni, ale jestem przekonana, że żaden z moich uczniów nie powiedziałby, że opieram moje metody nauczania na strachu.

Czytaj dalej School sucks

Theatrum mundi

„Świat jet teatrem, aktorami ludzie, którzy kolejno wchodzą i znikają” – słowa z komedii Wiliama Szekspira „Jak wam się podoba” dobitnie oddają motyw theatrum mundi. 

Na pytanie o sens życia ludzkiego i cel ziemskiej wędrówki filozofowie i artyści różnych epok udzielili wielu odpowiedzi. Jedną z nich jest hipoteza, że człowiek nie decyduje o swoim losie, że jest jedynie marionetką w ręku Boga. Życie jest grą, zmaganiem się z rolami, które nam z góry wyznaczono. Przedstawienie kończy się, kiedy umieramy. To, o co zabiegaliśmy, w jednej chwili przestaje mieć znaczenie. 

Czytaj dalej Theatrum mundi

Szkoła bez dzwonków

Chcę się podzielić i pochwalić, że od września w mojej szkole nie ma dzwonków! Jestem z tego powodu bardzo zadowolona. 

Po pierwsze przypomina mi to czas spędzony w Liceum nr V, gdzie nigdy nie dzwonił dzwonek, co nas zawsze wyróżniało spośród innych szkół średnich. Mam już, jak to mówią „swoje lata”, więc i ogromny sentyment do tamtych lat:)

Matura w VLO, jestem na pierwszym planie;) Zdjęcie w Kronice Beskidzkiej.
Czytaj dalej Szkoła bez dzwonków

Motyw wędrówki

„Wędrówką jedną życie jest człowieka” pisał Edward Stachura, nawiązując do utrwalonego w literaturze motywu. Wędrujemy od kołyski aż po grób, a pokonywanie tej drogi jest metaforą życia i sensem samym w sobie.

Motyw wędrówki jest bardzo często wykorzystywany w literaturze i sztuce, ponieważ jest to bardzo dobry sposób na ukazanie bohatera. To próba jego charakteru, test radzenia sobie wobec nieprzewidzianych zdarzeń. Nie bez powodu mówi się, że podróże kształcą. Dzięki nim człowiek zdobywa doświadczenie i wiedzę, zmienia się, dorośleje. 

Czytaj dalej Motyw wędrówki