Miasto – przestrzeń przyjazna człowiekowi czy wroga?

Trudno jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie. Dobry psycholog powiedziałby pewnie: to zależy. Bo miasta, jako że są wytworem człowieka, w istocie przypominają ludzi. Mamy tu więc elementy na pokaz: piękne fasady, zadbane witryny, przyciągające i zapraszające neonowe reklamy. We wnętrznościach miasta są zaś przytulne kawiarnie, cudowne teatry, sklepy z dobrymi towarami albo tanim szmelcem. Są tu też ciemne, ponure i śmierdzące moczem zaułki, gdzie nikt nie chce zostać na dłużej. Uliczki jak układ krwionośny, parki-płuca miasta, ważne budynki jak ważne organy wewnętrzne. Nawet emocje miasta są w gruncie rzeczy naszymi emocjami: nerwowością, gwałtownością albo uśpieniem i melancholią. Miasta są jak ich twórcy. Piękne i brzydkie jednocześnie. Dają możliwości rozwoju i odbierają energię. Bywają przyjazne lub wrogie. To zależy. Zależy od nastawienia, poziomu akceptacji, na który jesteśmy w stanie się wzbić. Zależy od etapu życia. Zależy też, do czego tę miejską przestrzeń porównać. Najpiękniejsze miasto nie może konkurować urodą z cudami natury. W górach czy na odludnych plażach lub w szumiącym, zielonym lesie człowiek czuje się bardziej zrelaksowany, pogodny, spokojny. Dowodzą tego badania naukowe. Obserwując nieskalaną przez człowieka przyrodę, trudno nie zgodzić się z tezą, że Wielki Architekt wspaniałe zaprojektował przestrzeń świata. A człowiek, niezależnie jak bardzo by się starał, ostatecznie ponosi klęskę na tym polu. 

Czytaj dalej Miasto – przestrzeń przyjazna człowiekowi czy wroga?

Mgliście, nostalgicznie… Nareszcie!

Pory roku wpływają na ludzi. Na mnie bardzo. 

Próbuję przywołać swój portret sprzed miesiąca. Głowę miałam lekką, wakacyjną. Krew rzadszą, jasną, młodszą jakąś. Serce otwarte na świat zewnętrzny. 

Teraz to zupełnie co innego. Wrześniowe myśli i sprawy pojawiły się w takiej ilości, że muszę je porządkować, opisywać i układać na półkach świadomości, zapisywać w kalendarzu. Terminy się skróciły, trzeba działać. Dopilnować, zabezpieczyć. 

A tu jesień owija się wokół mnie, spowija i ogarnia ciało, umysł i serce. Jestem miękka, bezbronna. Myśli mam ciężkie, jak ze złota. Krew bordową i gęstą. Bardzo słodką. Jak maliny do herbaty. I nic nie poradzę na to, że świat na zewnątrz chce ode mnie działań konkretnych i szybkich. Mój organizm jest mądrzejszy od tego. Przekręcił się do wewnątrz, zamknął mnie w sobie. Leżę sobie i piszę ten tekst oderwany od rzeczywistości. Zrzucam letnią skórę, co trochę boli. 

Potem pójdę do fryzjera i na trening, pomaluję paznokcie i będę bardziej zorganizowana. Bogatsza o kolejną jesień. 

Kamyczki

Wakacje to czas dalekich podróży i krótszych wycieczek, czas beztroski i zabawy. Ostatnio zupełnie przypadkiem odkryłam „kamyczkową” grę. Wbrew utrwalonym w języku i wyobraźni opiniom o kamieniach okazuje się, że można ich używać do uszczęśliwiania innych ludzi. 

Bielsko-Biała, Diabełek spod zamku (zdjęcie pochodzi z fb #kamyczki)
Czytaj dalej Kamyczki

Pandemia… i co dalej?

Długo mnie tu nie było, ale miałam ważne ku temu powody. Głównie walczyłam o swój dobrostan, który początkiem roku kompletnie wyparował. Praca, życie w zamknięciu, monotonia wyssały mnie tak jak wielu z Was. Zatem ograniczyłam aktywność do koniecznego minimum, żeby się ogarnąć.  Bo podobno zmiany dobrze jest zacząć od siebie. 

Czytaj dalej Pandemia… i co dalej?

Rozprawka na MDJO

21 lutego obchodzimy Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego. Z tej okazji proponuję przykład rozprawki na temat: Czy język polski jest potrzebny? Tekst może być materiałem ćwiczeniowym lub inspiracją dla ósmoklasistów przygotowujących się do egzaminu. Mam nadzieję, że się przyda. Wykorzystałam przykłady z dwóch lektur: „Latarnika” i „Syzyfowych prac”. Tę ostatnią pozycję wykreślono z listy obowiązkowych lektur na egzaminie 2021, ale można się oczywiście powołać na nią w rozprawce.  Piszę o tym, ponieważ nawet na nauczycielskich forach często pojawia się wątpliwość, czy wolno w wypracowaniu egzaminacyjnym powołać się na wykreśloną lekturę. A więc uspokajam. Można.

Rozprawka poniżej ma ponad 300 słów. Wypracowanie na egzaminie może być krótsze, ale minimum to 181 słów. Nie pytajcie dlaczego. Nauczyciele, dla bezpieczeństwa zalecają 200 słów. 

Czytaj dalej Rozprawka na MDJO