Jaki pani ma humor?

Każdy człowiek ma lepszy lub gorszy dzień. Dzisiaj miałam dużo lekcji, bolały mnie plecy, dali mi do podpisania zasady, zgodnie z którymi mają być przeprowadzone zwolnienia nauczycieli. To nie jest zestaw na dobry dzień. Minister edukacji odwiedziła Bielsko i oczywiście roztaczała wizję wspaniałej przyszłości edukacji w naszym mieście. Ech… jakoś trudno mi przyjąć te rewolucyjne zmiany, jakoś ciężko mi zaakceptować, że to, na co pracowałam tyle lat, jest nic nie warte i trzeba to zaorać. Potem jeszcze nam każą omawiać wiersze pana Rymkiewicza na przykład „Do Jarosława Kaczyńskiego”. Humor przez to wszystko miałam dzisiaj raczej do płaczu niż do pracy. Reforma edukacji mnie wykańcza, jestem kłębkiem nerwów. Jednak muszę sobie poradzić, prowadzić lekcje, wspierać moich uczniów, objaśniać i tłumaczyć, gasić pożary.

My jako nauczyciele nie chcemy, żeby nasza niepewna sytuacja odbijała się niekorzystnie na jakości pracy. Staramy się o tym nie myśleć, ale i tak każda rozmowa w pokoju nauczycielskim przypomina, że stoimy wszyscy na niepewnym gruncie. Nikt nie mówi, jak będzie wyglądać zatrudnienie od września, nie wiemy, kto będzie naszym szefem, gdzie będzie nasze miejsce pracy, czy będziemy mieć etaty czy nie? Słyszymy tylko tyle, że będzie dobrze. Będzie dobrze…

Dzisiaj mam gorszy dzień niestety. Uczniowie wyczuwają to od razu. Ale różnie reagują. Chyba w zależności od poziomu empatii. Większość podchodzi do takich stanów neutralnie, niektórzy próbowali poprawić mi humor. W drugiej S wleciał nawet sucharek: „Co zakłada złodziej w Sylwestra?” Nie wiedziałam. „Zakłada, że nie ma cię w domu”. 

Niektórzy wyczuwają słabość nauczyciela i rozrabiają tym bardziej. Są takie dni, że trzeba je tylko przetrwać. I nie wpisać nikomu uwagi z bezsilności.

Całe szczęście, że mam się do kogo przytulić, zwłaszcza że dzisiaj Światowy Dzień Przytulania. To zawsze koi zszargane nerwy i pozwala zapomnieć o smutku na chwilę. Tylko do tego już wyświechtanego „będzie dobrze” mam sporą awersję.