Danse macabre (taniec śmierci) to motyw wywodzący się z późnego średniowiecza. Śmierć i taniec to dziwne i zaskakujące połączenie. Bo przecież te dwa elementy: ostateczne zatrzymanie, którym jest śmierć i witalność, ruch i radość, które można skojarzyć z tańcem, nie bardzo do siebie pasują. Niemniej na przestrzeni czasu nieustannie trwa ten makabryczny karnawał, gdzie ludzie dotknięci kosą śmierci robią miejsce innym i korowód trwa w nieskończoność. W tym tańcu mieszają się osoby różnych stanów, gdyż śmierć dotyczy każdego bez względu na stan urodzenia czy posiadania.
Czytaj dalej Danse macabreTag: #motywyliterackie
Z przyjacielem łatwiej pokonywać trudności
Na egzaminie ósmoklasisty z języka polskiego w 2022 roku jednym z dwóch tematów do wyboru była rozprawka dotycząca przyjaźni, w której należało odwołać się do wybranej lektury obowiązkowej oraz do innego utworu literackiego. Do jakich lektur się odwołać? Poniższy tekst na pewno Cię naprowadzi, a być może nawet zainspiruje:)
Czytaj dalej Z przyjacielem łatwiej pokonywać trudnościMotyw tworzenia
Utwory autotematyczne to takie, które dotyczą twórcy czy procesu tworzenia. W takich utworach osobę mówiącą możemy utożsamić z autorem.
Tworzenie wiąże się z różnymi odczuciami. Może to być poczucie misji, pasja, chęć wybicia się ponad przeciętność, radość albo udręka związana mozolnym poszukiwaniem słów na opisanie złożoności świata. Czasem autorowi towarzyszy kompleks boga, czasem talent postrzega jako dar, którego nie wolno mu zmarnować.
Autotematyzm pojawia się w utworach epickich, dramatycznych i lirycznych. W tym wpisie wezmę na tapet kilka wierszy.
Czytaj dalej Motyw tworzeniaStrach
Od kilku dni chodzę z tym tematem w głowie. Zastanawiam się, jak motyw strachu traktowany jest w literaturze i w języku. Czy strach jest dobry, czy zły? Czy wolno nam się bać? Czy jest taki strach, którego nie zaakceptujemy i taki, który usprawiedliwimy?
Czytaj dalej StrachTheatrum mundi
„Świat jet teatrem, aktorami ludzie, którzy kolejno wchodzą i znikają” – słowa z komedii Wiliama Szekspira „Jak wam się podoba” dobitnie oddają motyw theatrum mundi.
Na pytanie o sens życia ludzkiego i cel ziemskiej wędrówki filozofowie i artyści różnych epok udzielili wielu odpowiedzi. Jedną z nich jest hipoteza, że człowiek nie decyduje o swoim losie, że jest jedynie marionetką w ręku Boga. Życie jest grą, zmaganiem się z rolami, które nam z góry wyznaczono. Przedstawienie kończy się, kiedy umieramy. To, o co zabiegaliśmy, w jednej chwili przestaje mieć znaczenie.
Czytaj dalej Theatrum mundi