Danse macabre (taniec śmierci) to motyw wywodzący się z późnego średniowiecza. Śmierć i taniec to dziwne i zaskakujące połączenie. Bo przecież te dwa elementy: ostateczne zatrzymanie, którym jest śmierć i witalność, ruch i radość, które można skojarzyć z tańcem, nie bardzo do siebie pasują. Niemniej na przestrzeni czasu nieustannie trwa ten makabryczny karnawał, gdzie ludzie dotknięci kosą śmierci robią miejsce innym i korowód trwa w nieskończoność. W tym tańcu mieszają się osoby różnych stanów, gdyż śmierć dotyczy każdego bez względu na stan urodzenia czy posiadania.
Danse macabre przedstawiany był na średniowiecznych obrazach, rycinach czy miniaturach jako szkielet lub kilka szkieletów w towarzystwie ludzi reprezentujących różne grupy społeczne. Obraz ma przypominać o kruchości życia, o przemijaniu, które dotyczy każdego z nas.
Jedną z ciekawszych atrakcji turystycznych, gdzie można podziwiać malowidła z motywem danse macabre jest most kapliczny w Lucernie w Szwajcarii. Jest to najstarszy drewniany kryty most w Europie. Niestety w wyniku pożaru w 1993 roku ze 112 trójkątnych malowideł pochodzących z XVII wieku 86 zostało całkowicie lub częściowo zniszczonych. Te które ocalały, ciągle zachwycają i działają na wyobraźnię zwiedzających.
Motyw danse macabre zaistniał również w literaturze. Przykładem może być polskie dzieło pochodzące ze średniowiecza „Rozmowa mistrza Polikarpa ze śmiercią”. Tytułowy bohater Polikarp prowadzi dialog z upersonifikowaną śmiercią, która mówi o swojej potędze i mocy, wylicza poszczególne stany i ukazuje ich słabości.
