Jedną z użytkowych form wypowiedzi są życzenia. Różne mogę być okazje do życzeń. Ponieważ egzamin gimnazjalny z języka polskiego już za dwa dni, życzę Wam drodzy uczniowie, aby był dla Was okazją do pokazania, jak wiele się nauczyliście. Wierzę, że Wam się uda! Będę trzymać kciuki, a Wy wykorzystajcie czas na egzaminie jak najlepiej. Czytajcie dokładnie polecenia i teksty, przypisy i inne informacje. Spokojnie rozwiązujcie zadania. Postarajcie się i bądźcie z siebie dumni. Będzie dobrze!
Jak napisać wypracowanie?
Pisząc wypracowanie, pamiętaj o trójdzielności kompozycyjnej. Twoja praca powinna mieć wstęp, rozwinięcie i zakończenie w odpowiednich proporcjach, wyróżnione akapitami. W zależności od narzuconej formy zastosuj właściwe, charakterystyczne słownictwo. Nie odbiegaj od tematu, nie „lej wody”, pisz konkretnie, starając się udowodnić swoją wiedzę z literatury. Na egzaminie zwykle pojawia się rozprawka lub charakterystyka, czasem opowiadanie. Pamiętaj, że w wypracowaniu liczy się konkret, trójdzielność, poprawność stylistyczna, językowa, ortograficzna i interpunkcyjna. Praca nie może być za krótka, bo wtedy wszystkie jej elementy nie zostaną ocenione. Pisz do wyczerpania tematu, ale pamiętaj, że im więcej tekstu, tym więcej potencjalnych błędów. Dbaj o estetykę swojej pracy, pisz czytelnie.
Zasady dotyczące tworzenia dłuższych form wypowiedzi i charakterystyczne słownictwo znajdują się poniżej.
Epoki literackie
Epoka to pewien odcinek w czasie charakteryzujący się specyficznym sposobem myślenia, patrzenia na rolę artysty i w ogóle na miejsce człowieka w świecie. Granicę pomiędzy epokami wyznacza zwykle jakieś wydarzenie np. data wydania Ballad i romansów Adama Mickiewicza rozpoczyna romantyzm w Polsce, natomiast pozytywizm zaczyna się, gdy stłumione zostaje ostatnie duże powstanie i nadzieje na odzyskanie niepodległości poprzez walkę gasną. Zauważono, że kolejne epoki ciążą ku przeciwnym biegunom, co przedstawia poniższy schemat. To taka walka serca z rozumem. Przykładowo antyk, renesans czy oświecenie skłaniają się w stronę racjonalizmu, poznania na drodze rozumu i doświadczenia. Natomiast średniowiecze, barok czy romantyzm to epoki bardzo uduchowione, gdzie prym wiedzie wiara i uczucie.
Schemat odnosi się do Polski, choć w całej Europie wyglądało to bardzo podobnie. Co charakteryzowało poszczególne epoki, opisałam ogólnie poniżej.
Ku pokrzepieniu serc – Krzyżacy
Henryk Sienkiewicz to jeden z nielicznych szczęśliwców, którzy zdobyli sławę i uznanie jeszcze za życia. Urodził się 1846 roku w Woli Okrzejskiej. Uczył się w Warszawie. Próbował swoich sił na studiach prawniczych, ale nie bardzo mu to wychodziło, więc przeniósł się na wydział filozoficzno-historyczny. Podjął pracę dziennikarską. Jako korespondent Gazety Polskiej wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Potem zwiedził Europę i Afrykę. Powieści historyczne Sienkiewicza ukazywały się w odcinkach. Ludzie czekali na nie, jak teraz my czekamy na kolejny odcinek ulubionego serialu. Kiedy zginął Podbipięta (jeden z bohaterów Trylogii) dawali nawet na mszę za jego duszę.
Róbmy swoje!
Ech.. nie tak dawno omawialiśmy na lekcji utwór „Róbmy swoje” Wojciecha Młynarskiego, nieodżałowanego poety, który odszedł kilka dni temu.
Raz Noe wypił wina dzban
I rzekł do synów: Oto
Przecieki z samej Góry mam-
Chłopaki, idzie potop!Widoki nasze marne są
I dola przesądzona,
Rozdzieram oto szatę swą-
Chłopaki, jest już po nas!A jeden z synów- zresztą Cham-
Rzekł: Taką tacie radę dam:Róbmy swoje!
Pewne jest to jedno, że
Róbmy swoje!
Póki jeszcze ciut się chce,
Skromniutko, ot, na własną miarkę
Zmajstrujmy coś, chociażby arkę! Tatusiu:
Róbmy swoje! Róbmy swoje!
Może to coś da- kto wie?